Prema tome, nisu oni samo djelovali na Kosovu i preko Kosova da bi slabili jedinstvo Jugoslavije. Oni su usmjeravali svoju razornu aktivnost na cjelom jugoslovenskom prostoru.
U Srbiji su proturali glasove kako je Srbija oštećena i posle Prvog i sada posle Drugog svetskog rata. Stvarali su nezadovoljstvo pričama kako su Srbi ratovali za druge, da su oni dobivali ratove, a drugi su to koristili u miru. Time su nastojali da podstiču nezadovoljstvo i srpski nacionalizam.
U drugim republikama, pogotovo onim zapadnim, imali su razrađenu taktiku podešenu za te sredine.
Tako su u Hrvatskoj govorili o odlivu deviznog priliva iz te republike u Beograd i Srbiju. Podsticali su suparništvo Hrvatske i Hrvata prema Srbiji i Srbima. Tu su crkva i ostaci plemstva, za sve teškoće na koje se nailazi, stalno govorili da su za sve krivi Srbi i da su oni u ovoj državi povlašćeni. Emigracija iz Hrvatske bila je brojna i veoma povezana sa rodbinom u zemlji, pa je i njen uticaj i uticaj preko rodbine bio znatan na stanje u Hrvatskoj. Posebno je nastojanje spolja na jačanje hrvatskog nacionalizma, kao i na širenje separatizma bilo veliko. Takvi uticaji naročito su se ispoljili krajem šezdesetih i početkom sedamdesetih godina, u vrijeme Mike Tripala i Savke Kučar.
U Sloveniji su takođe ove obaveštajne agenturne službe i organi ispoljavali jak uticaj i djelovali su vrlo agresivno. Stalno su proturali glasine kako bi Slovenija daleko bolje prolazila da je u sastavu Evrope nego time što je uključena među nerazvijeni Balkan.
Uticaj agenturno-obaveštajnih organa uz pomoć katoličkog klera u raskrinkavanju ideje socijalizma i komunizma u ovim republikama imao je veliki uticaj. To se osjećalo i primećivalo po tome što su komunisti iz ovih republika skoro onemogućili jedinstvo Saveza komunista Jugoslavije. Skoro odmah posle Titove smrti oni su tražili da imaju svoje samostalne partijske organe, tražili su da Centralni komitet Saveza komunista ne bude jedino mjesto odlučivanja, nego da se mjesto donošenja politike i odlučivanja prenese na centralne komitete republika i pokrajina. To znači osam mjesta, osam politika, osam odluka. To je put razbijanja jedinstva komunističke politike, Jugoslavije kao države i njene komunističke ideologije. To je bila smišljena politika onih država i njihovih agenturno-obaveštajnih organa koji su godinama radili na našem prostoru da bi razorili Komunističku partiju Jugoslavije, time i Jugoslaviju kao državu.